اختصاصی » ؛ شاید در نگاه اول همه از این عکس حظ اکمل رو ببریم و تصور کنیم که خب سرسبزی هست پس آبادانی هم هست، پس توسعه هم هست، پس شغل و کسب‌وکار هم هست… اما نیست!!!
این سرسبزی شده «کفن سبز» ما گیلانی‌ها!
برنج و چای دو کالای استراتژیک هستند که قوت غالب ایرانی‌ها و تولید اصلی گیلانی‌ها هست. اما می‌دانید با تورم اعلامی ۴۵درصدی، قیمت برنج تولیدی کشاورز گیلانی به نصف سال قبل کاهش یافته؟
میدانید مطالبات چایکاران پس از سه‌چین برداشت هنوز تسویه نشده؟
از آن بالاتر، می‌دانید گیلانی‌ها کسی را ندارند که مطالباتشان را فریاد بزند؟
منظورم از فریاد، قطعا شلوغ‌کاری و بیداد بیهوده نیست! مظلومیت ما گیلانی‌ها فراتر از تصور است که کسی حتی مطالبات بحق کشاورز گیلانی را به یاد نمی‌آورد!
گیلانی‌ها طلب‌های زیادی دارند! اگر دیگر استان‌ها مدعی ۹دی بودند ما ۸دی داشتیم! این ما گیلانی‌ها بودیم که کشور را از قحطی خودساخته اجانب که برای انقطاع نسل ایرانی‌ها ایجاد شده بود نجات دادیم! این ما گیلانی‌ها بودیم که اجازه ندادیم وجبی خاک از شمال ایران به دست روس و انگلیس و تفکرات مارکسیستی بیوفتد! شاید ساعت‌ها میشه در باره «این ما گیلانی‌ها بودیم…» نوشت و حرف زد اما دریغ از اینکه کسی بفکر مطالبات گیلانی‌ها باشد!
گیلان البته تنها چای و برنج نیست. گیلان تشنه صنایع تبدیلی و ایجاد ارزش‌افزوده در حوزه چای، برنج، ابریشم، گیاهان دارویی، تولیدات دامی و … است. ادامه روند تولید سنتی برای مردم گیلان آورده ندارد و باید برای این ارزش افزوده کاری و فکری کرد که ان‌شاالله در ایام پیش رو بیشتر درباره این مسائل خواهم گفت و خواهم نوشت.
و اما گردشگری! گردشگری هنوز در گیلان فهم نشده! برداشت سطحی از گردشگری باعث شده نه زیرساخت درستی ایجاد کنیم و نه برنامه‌ای برای جذب گردشگری داشته باشیم. امروز به جرات می‌گویم ما گردشگر نداریم بلکه بازدیدکننده روزانه داریم! بازدیدکننده‌ ما هم برای قوت یک روز بازدید از مناظر طبیعی گیلان از شهر مبدا تامین آذوقه می‌کند و سعی می‌کند خود را برای خرید از شهر مقصد خود را به زحمت نیاندازد!
مطالبه زیاد است اما بگویم که تاکنون مطالبه‌گری که هم ساختار بشناسد و هم ارتباطاتی داشته باشد که این مطالبات را به مسیر درست برآورده شدن هدایت کند، نداشته‌ایم و باید برای این مهم فکر جدی‌ای صورت گیرد!