با توجه به تلاش دولت چهاردهم برای افزایش جایگاه و سهم زنان در ساختار اجرایی، بسیاری از ایرانیان منتظرند ببینند چند بانوی مدیر ایرانی قرار است ردای استانداری استانهای مختلف را در این دولت به تن کنند؟ شنیدهها حاکی از آن است که پرونده بسیاری از بانوان ایرانی برای تصدی پست استانداری در برخی استانها از جمله فارس، ایلام، سمنان، مرکزی و...در حال بررسی است تا نهایتا بهترین تصمیم به نفع منافع ملی کشور اتخاذ شود.
به گزارش شرق گیلان نیوز ، روزنامه اعتماد در گزارشی نوشت:
«سهم صفر درصدی زنان ایرانی از استانداریها»! این واقعیت تلخی است که مانند سیلی به صورت مخاطب فرود میآید. بهرغم جایگاه رفیع «زن» در فرهنگ و تمدن ایرانی، تخصص و سواد بالای بانوان، ظرفیت فزاینده آنان و سهم ۵۰درصدی از جمعیت ایران، هنوز نام هیچ بانوی ایرانی به عنوان استاندار بر تارک ساختار سیاسی جمهوری اسلامی ثبت نشده است. بهانهها و دلایل مختلفی برای این عدم حضور زنان به عنوان استاندار ذکر میشود. اما پس از صحبتهای راس هرم تصمیمساز کشور در خصوص بلامانع بودن حضور زنان در پستهای عالی مدیریتی، دیگر بهانه و دستاویزی از سوی هیچ مسوولی پذیرفته نخواهد بود.
به خصوص که پس از رخدادهای سال ۱۴۰۱، مطالبات تازه و ضرورتهای متفاوتی برای مشارکت افزونتر این قشر احساس میشود. ۶دیماه ۱۴۰۲ بود که رهبری در دیدار با بانوان اعلام کردند: «یک جایی یک بانوی باسواد مجرب و کارآمد بهتر از آن مردی است که در این زمینه نامزد وزارت شده است. این زن باید وزیر شود…» نظیر این اظهارنظر در شهریور سال ۹۲ در دیدار جمعی از بانوان فرهیخته حوزوی و دانشگاهی هم توسط رهبری صورت گرفته بود: «از اینکه این بانوان در مناصب اجرایی باشند من هیچ مشکلی ندارم؛ یعنی منع نمیکنم، نفی نمیکنم، ایرادی هم برایش قائل نیستم…»
اما بهرغم این تاکیدات موکد در هر دوره تشکیل دولتها، پروندهای ذیل عنوان حضور استانداران زن در فضای عمومی کشور باز و پس از مدتی با عدم انتخاب زنان در شمایل استاندار در ناخودآگاه جمعی جامعه به فراموشی سپرده میشود. این در حالی است که مطابق اسناد بالادستی و در برنامه ششم تا پایان ۱۴۰۰، باید ۳۰ درصد از پستهای مدیریتی به زنان واگذار میشد! البته در زمان دولت حسن روحانی تلاشهای بسیاری برای بسترسازی برای ارتقای سطح مدیریتی زنان شد. آمارهای مربوط به شهرداران و دهیاران زن، پستهای فرمانداری، معاونتهای استانداری و… نشان میدهد که امروز زمان مناسبی برای انتخاب استاندار زن در دولت چهاردهم فراهم شده است. زنان بسیاری هستند که در شمایل معاون استانداری، فرمانداری یا معاون وزیر فعالیت کردهاند و امروز میتوانند به عنوان استاندار، سکان هدایت امور را در مناطق گوناگون به دست گیرند.
با توجه به تلاش دولت چهاردهم برای افزایش جایگاه و سهم زنان در ساختار اجرایی، بسیاری از ایرانیان منتظرند ببینند چند بانوی مدیر ایرانی قرار است ردای استانداری استانهای مختلف را در این دولت به تن کنند؟
شنیدهها حاکی از آن است که پرونده بسیاری از بانوان ایرانی برای تصدی پست استانداری در برخی استانها از جمله فارس، ایلام، سمنان، گیلان، مرکزی و…در حال بررسی است تا نهایتا بهترین تصمیم به نفع منافع ملی کشور اتخاذ شود. «اعتماد» به این بهانه سراغ فعالان حوزه زنان و ۲تن از تحلیلگران این بخش رفته تا درباره ضرورتهای انتخاب استانداران زن در دولت چهاردهم به بحث و تبادل نظر بپردازد. شهربانو امانی و زهرا نژادبهرام در گفتوگویی تحلیلی با «اعتماد» هر کدام از منظر خود به این بحث مهم و کلیدی ورود کردهاند.
زهرا نژادبهرام، فعال حوزه زنان با اشاره به نسبت انتخاب استانداران زن با گفتمان دولت چهاردهم میگوید: «حضور زنان در حوزههای کلان مدیریتی ضرورتی جدی است؛ وفاق ملی تنها مختص مردان در طیفهای مختلف سیاسی و گروهها و جناحها نیست، بلکه ترکیبی از مشارکت زنان و مردان است. بدون حضور و مشارکت زنان معنای وفاق هرگز محقق نمیشود. زنان در همه عرصهها باید مشارکت داشته باشند. تجربه معرفی یک وزیر زن بهرغم اینکه از منظر کمی محدود بود از نظر کیفی، توجه افکار عمومی را به خود جلب کرد.روندی که در جریان انتخاب نخستین سخنگوی زن و سایر معاونان رییسجمهور تکرار شد. لازم است دولت پزشکیان فارغ از نگرانیها و مقاومتهای احتمالی با نگاهی از سر تفاهم، توافق و وفاق نسبت به حضور ۳تا ۵ زن در بین استانداران گامهای لازم را بردارد و نام خود را در تاریخ معاصر کشور تثبیت سازد. اگر قرار باشد یک رییسجمهور بتواند چنین فرآیندی را محقق کند، بدون تردید آقای پزشکیان از این ظرفیت و توانایی برای ایجاد این تفاهم و توافق برخوردار است. به خصوص اینکه هیچ منع قانونی و حقوقی برای عدم حضور استانداران زن وجود ندارد.»
شهربانو امانی، فعال سیاسی و نماینده اسبق مجلس اما از منظر دیگری به بحث ورود کرده و ضمن اشاره به کارنامه درخشان زنان در مدیریت فرمانداریها، بخشداریها و سایر حوزههای اجرایی در گفتوگو با «اعتماد» میگوید: «معتقدم با فرآیندی که سالهای گذشته طی شده و برخی افراد معتقد به نداشتن تجربه بانوان بودند، امروز دیگر زنان مدیر ایرانی با تجربه، فرهیخته، توانمند و امتحان پس داده آماده ایفای نقشهای کلانتری هستند. از دولت اصلاحات گرفته تا دولتهای یازدهم و دوازدهم این حضور و کارنامه درخشان زنان در فرمانداریها و معاونتهای استانداری ثبت شده است.به عنوان نمونه در دولت آقای روحانی در یکی از محرومترین مناطق کشورمان دو بانوی برجسته یعنی خانمها «حمیرا ریگی» به عنوان فرماندار شهرستان قصرقند در جنوب استان و «معصومه پرندوار» به عنوان فرماندار شهرستان مرزی هامون در شمال استان سیستان و بلوچستان انجام وظیفه و کارنامه درخشانی از خود ارایه کردند.اگر با همان شاخصهایی که برای آقایان فرصت ایجاد شده برای بانوان هم برای حضور در پستهای مختلف از جمله استانداریها شرایط فراهم شود، نتایج مثبتی به نفع منافع ملی کشور شکل خواهد گرفت.»
امانی خاطرنشان میکند: «حضور زنان در استانداریها به بازسازی سرمایه اجتماعی دولت کمک میکند. در شرایط فعلی جامعه که مردم ایران به شدت دلنگران و حتی ناامید هستند، حضور زنان میتواند دورنمای روشنتری شکل دهد. این حضور به رییسجمهور پزشکیان کمک میکند که به مشکلات ریشهداریتری بپردازد و برای عبور از این پیچ تاریخی با آرامش بیشتری برنامهریزی کند. امیدوارم آقای رییسجمهور و یاران ایشان در دولت چهاردهم از این فرصت بهترین بهرهمندی را برای حل مشکلات، اعتمادسازی و تزریق آرامش به جامعه داشته باشند . نگاه مادرانه و خواهرانه زنان در شمایل استاندار میتواند زمینه حل بسیاری از ناترازیها را فراهم سازد.»
تمامی حقوق این سایت محفوظ است.