اردوگاه اصولگرایان شلوغ تر از آن است که دیگر بتوان رویای «لیست واحد» را تبدیل به واقعیت کرد. نه قدیمی ترها حاضرند دور میز وحدت بنشینند، نه نورسیدگان حاضرند از مواضع سهم خواهانه خود کوتاه بیایند.
رویای تک فهرستی بودن اصولگرایان گویا تعبیر نمیشود؛ رویایی که با جنگ قدرت میان نحلههای گوناگون این طیف، در خیال رهبرانشان رنگ باخته است. حالا کمتر از ۴ روز تا انتخابات مجلس دوازدهم مانده و حداقل ۴ فهرست از اصوگرایان متفاوت در تهران منتشر شده است.
لیست مشترک شورای ائتلاف و پایداریچیها؛ لیست امنا(ائتلاف مردمی نیروهای انقلاب اسلامی)؛ لیست شورای وحدت؛ لیست مشترک جماعت رائفیپور و سعید محمد.
تا اینجای کار قابل پیشبینی بود که اصولگرایان بر روی یک فهرست به توافق نرسند؛ چرا که با حذف جریان اصلاحات از انتخابات و ردصلاحیت گستردهی نامزدهای اصلاحات، اصولگرایان دیگر رقیبی ندارند و رقابت خود را نه جایی بیرون اردوگاه خودی، که در همان اردوگاه و در میان دوستان خود میدانند؛ فرقی هم ندارد چه کسی باشد، اگر به لحاظ سیاسی در یک ظرف نگنجند، میشود رقیب.
اما فهرستهای منتشر شده هم چهرههای جدید دارند و هم چهرههای حذف شده از سایر لیستها.
در فهرستی که به عنوان لیست مشترک شورای ائتلاف و جبهه پایداری منتشر شده، چهرههای زیادی از میان یاران سابق قالیباف حدف شدهاند و جای خود را به افرادی گمنام دادهاند. البته که این وضعیت در بین تیم قالیباف شکاف انداخته است اما قالیباف یکه و تنها برای از دست نرفتن صندلی و جایگاه خود حداقل به عنوان سرلیست تهران، حاضر شده از چندین فرد از میان نزدیکترین چهرهها به خود بگذرد تا وحدت شکنندهشان ترک برندارد.
اساسا در فهرست مشترک پایداری و قالیباف، تعداد و چهرههای قابل اعتنایی از نمایندگان فعلی تهران حذف شدهاند.
جمعیت امنا که از چند مجمعالجزایر ائتلاف کرده با «شریان»(به راهبری بذرپاش و رسایی) تشکیل شده است، فهرستی منتشر کرده که برخی چهرههای حذف شده از لیست شورای ائتلاف و پایداریچیها جدا مانده بودند، حضور دارند؛ چهرههایی مانند ایزدخواه، سمیه رفیعی، احمد نادری، نظامالدین موسوی، نوباوه و یزدی خواه.
اینها چهرههایی هستند که یا قالیباف مخالف حضورشان در فهرست مشترک پایداری و شورای ائتلاف بوده یا پایداری. بعضا هم البته خودشان به سمت امنا متمایل شدند.
دیگر فهرستی که خیلی بی سر و صدا نهایی شد، لیست شورای وحدت است؛ آنها بدون جنجالآفرینیهای پایداری و قالیبافیها مشغول کار خودشان هستند.
اما دار و دسته رائفیپور که برای قالیباف شمشیر را از رو بستهاند، با یکی از دشمنان قالیباف ائتلاف کردهاند تا رئیس فعلی مجلس بداند که اینبار ماجرا از هولدینگ یاس جدیتر است؛ سعید محمد.
او که در آستانه انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۰ و بخاطر کاندیداتوری در آن انتخابات، از سپاه «منفک» شده بود، این بار در نقش فردی فراتر از یک نامزد به ایفای نقش پرداخته است.
به عبارت بهتر، پرونده هلدینگ یاس که قائممقام قالیباف در زمان شهرداری تهران بابت آن به زندانمحکوم شده است، در جیب سعید محمد قرار دارد، و بابت همین، او زاویهای جدی با قالیباف داشته و دارد؛ چرا که محمد پس از انحلال موسسه هلدینگ یاس، مدیر تصفیه آن شرکت شد و قاعدتا تکتک پروندهها را از حفظ است. از این رو نه قالیباف علاقهای به بودن با آنها در لیست مشترکشان دارد و نه آنها چنین علاقهای دارند.
اگر چه این ۴ فهرست، قاعدتا میتوانست افتراقاتشان را به اشتراک تبدیل کنند، اما جنگ قدرت و سهمخواهی چنان در اردوگاه اصولگرایان بالاست که اجازه چنین تصوری را هم به بزرگانشان نمیدهند؛ حجم زد و خوردها و افشاگریها علیه یکدیگر در میان اصولگرایان چنان بالاست که اگر انتخابات یک ماه دیرتر برگزار میشد، مشخص نبود این اردوگاه چه سرنوشتی در انتظارش بود.
از سوی دیگر، امسال با توجه به حضور گروههای متفاوت اصولگرا که هر کدام کرور کرور ادعا دارند و تلاش دارند بیشترین سهم را داشته باشند، بنظر نمیرسد وحدت در فهرست برای این جنگجویان قدرت، در اولویت قرار داشته باشد؛ مگر آنکه اتفاق ویژهای رخ دهد.
تمامی حقوق این سایت محفوظ است.