شرق گیلان نیوز 》چهارشنبه سوری آیینی هزاران ساله و یادگار نیاکان ما ایرانی هاست اما گاهی با آتشی که ریشه در جهل و بی احتیاطی دارد، تیشه به ریشه این رسم دیرین وارد می شود؛ به راستی چه شده که از پریدن های روی آتش و شعار زیبای «زردی من از تو، سرخی تو از من» به ترقه و انفجار و قطع عضو و آتش سوزی های وحشتناک رسیدیم؟

چهارشنبه‌سوری یکی از کهن ترین آیین‌های ایرانی است و مردمانی مهربان و نوع دوست که از باهم بون لذت می برند و به هربهانه ای دور هم جمع می شدند و ساعتی خوش و مفرح را برای هم فراهم می کردند، تا روزهای پایانی سال که کوله بار سنگین زندگی را یک سال به دوش کشیده اند و در آخرسال هم خسته از خانه تکانی و تهیه مقدمات سال نو هستند و به بهانه گرامیداشت آخرین چهارشنبه سال دور هم باشند و با شادی و سلامتی روزهای سال کهنه را به سلامتی و دلخوشی به روزهای امیدوار کننده پیوند دهند.

آنچه در گرامیداشت فرهنگ و آداب و سنن ایرانیان در چهارشنبه سوری نسل به نسل منتقل شده بود مراسمی مانند قاشق‌زنی، کوزه شکستن و خوردن آجیل و پریدن ازآتشی ملایم که با بوته ها فراهم شده بود و خوردن آش رشته دریک دورهمی خودمانی بود، که متاسفانه چند دهه است که به دلیل ترکیب زندگی ماشینی و رسوخ برخی از رسوم دیگر فرهنگ ها در چهارشنبه سوری موجب شده است که آیین کهن ما ایرانیان رنگ باخته شود و کم کم جای خود را به حرکات خشن مانند استفاده مواد محترقه و بر افروختن آتش هایی با مواد آتش زا که می تواند بسیار خطر ناک باشد، داده است.

چند سالی است که خانواده ها در چهارشنبه آخر سال به جای اینکه مقدمات یک دورهمی شاد وخانوادگی را فراهم کنند برنامه ریزی می کنند که غروب چهارشنبه در خانه بمانند و به هیچ وجه در کوچه و خیابان نباشند تا خطری آنها و فرزندانشان را تهدید نکند، گویی حالا نشاط و شادمانی چهارشنبه سوری در یک غفلت همگانی جایش را به ترس و دلهره داده است و در این شب منتظر یک انفجار و یک آتش سوزی هستند و در برخی از مناطق شهر بیشتر شبیه جنگی تمام عیار است و اینگونه بی احتیاطی ها می‌تواند آسیب‌های بسیاری را به دنبال داشته باشد.

اما نکته مهم این است که به اعتقاد کارشناسان، این آیین باستانی همچنان دارای نقاط قوت و کارکردهای مثبتی برای جامعه است که نمی‌توان از آنها چشم پوشی کرد، از این رو باید با استفاده از راهکارهای مختلفی نظیر فرهنگ‌سازی و آگاهی بخشی، نحوه برگزاری این سنت باستانی را به همان شیوه گذشته بازگرداند تا جامعه از موهبت‌های آن بی‌نصیب نماند.